Η κατάσταση «παραμένει πολύ δύσκολη για περίπου 1 στις 5, κυρίως πολύ μικρές, επιχειρήσεις»

«Βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας» χαρακτηρίζει ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Γιώργος Καββαθάς το ιδιωτικό χρέος μιλώντας στην ΑΥΓΗ της Κυριακής, ενώ ζητά ρύθμιση χρεών σε 120 δόσεις αλλά και διαγραφή οφειλών, κάτι για το οποίο έχει δεσμευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά αρνείται πεισματικά η Ν.Δ. Όπως επισημαίνει, η κατάσταση «παραμένει πολύ δύσκολη για περίπου 1 στις 5, κυρίως πολύ μικρές, επιχειρήσεις», ενώ παράλληλα ρίχνει τα βέλη του προς την κυβέρνηση της Ν.Δ. αναφέροντας ότι η ανταπόκρισή της σε σχέση με τη μη πρόσβαση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων σε χρηματοδότηση (τράπεζες, Ταμείο Ανάκαμψης) ή τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους ή τις πολιτικές για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση»ήταν «φτωχή», συμπληρώνοντας με νόημα ότι «η γενικότερη κυβερνητική πολιτική διαπνεόταν από το λεγόμενο “σχέδιο Πισσαρίδη”,όπου επανήλθαν ως κύριο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας ο αριθμός και το μέγεθος των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων». Αναφορικά με τις εκλογές, τονίζει ότι θα υπάρξει «πρόοδος» όταν «το πολιτικό προσωπικό της χώρας αναπτύξει κουλτούρα συνεργασιών».

Πώς βρίσκει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις η ολοκλήρωση της παρούσας κυβερνητικής θητείας;

Οπως ξέρετε, έχουμε διανύσει και συνεχίζουμε να διανύουμε μια μακρά περίοδο διαδοχικών και παράλληλων κρίσεων. Προφανώς, αυτές οι πολλαπλές κρίσεις δεν έχουν αφήσει ανεπηρέαστες τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας και υπερχρέωσης. Η κατάσταση σήμερα, παρόλο που δεν μπορεί να συγκριθεί με την καταστροφική μνημονιακή περίοδο, παραμένει πολύ δύσκολη για περίπου 1 στις 5, κυρίως πολύ μικρές, επιχειρήσεις.

Πώς αντιμετωπίστηκαν τα αιτήματά σας από την κυβέρνηση της Ν.Δ.;

Για διαδικαστικά ζητήματα υπήρξε ικανοποιητική ανταπόκριση από τη μεριά της κυβέρνησης σε σειρά αιτημάτων που θέσαμε, ιδίως κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης. Από την άλλη μεριά, σε ζητήματα διαρθρωτικού χαρακτήρα, όπως, για παράδειγμα, η μη πρόσβαση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων σε χρηματοδότηση (τράπεζες, Ταμείο Ανάκαμψης) ή η διαχείριση του ιδιωτικού χρέους ή οι πολιτικές για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, η ανταπόκριση ήταν φτωχή. Θα έλεγα ότι η γενικότερη κυβερνητική πολιτική διαπνεόταν από το λεγόμενο «σχέδιο Πισσαρίδη», όπου επανήλθαν ως κύριο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας ο αριθμός και το μέγεθος των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Χωρίς όμως προτάσεις και ρεαλιστικά μέτρα για την αύξηση του μεγέθους και της παραγωγικότητάς τους, όπως τα συνεργατικά σχήματα για τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας ή η αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους μέσω της δημιουργίας αλυσίδων αξίας. Χωρίς, επίσης, κάποια αναφορά στην έλλειψη χρηματοδότησης που τις καθηλώνει σε περιορισμένης κλίμακας επενδύσεις, οι οποίες συνήθως προέρχονται από ίδια κεφάλαια. Χωρίς, τέλος, κάποια αναφορά στον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν στην απασχόληση και στην κοινωνική συνοχή.

Οπως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, το ιδιωτικό χρέος ολοένα και αυξάνεται. Ποια μέτρα θα πρέπει να ληφθούν προκειμένου να δοθεί ανάσα;

Το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους, που κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ, θα συνεχίσει να αποτελεί πρόβλημα και βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας όσο δεν λαμβάνονται γενναία και ρεαλιστικά μέτρα για την αντιμετώπισή του. Ως ΓΣΕΒΕΕ έχουμε κάνει τρεις βασικές προτάσεις:

α) Νέα ρύθμιση 120 δόσεων, στην οποία να μπορούν να ενταχθούν όλες οι οφειλές προς το Δημόσιο (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ), ιδίως εκείνες που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της υγειονομικής και ενεργειακής κρίσης. Για να είναι αποτελεσματική η ρύθμιση, θα πρέπει να προβλεφθεί διαγραφή των προστίμων και λοιπών προσαυξήσεων, καθώς και απομείωση της βασικής οφειλής.

β) Προστασία της πρώτης κατοικίας και της επαγγελματικής στέγης.

γ) Αναθεώρηση του Πτωχευτικού Κώδικα.

Πώς βλέπετε ως εκπρόσωπος της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας το ενδεχόμενο μιας προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας;

Συνηθίζω να λέω ότι η ΓΣΕΒΕΕ διαχρονικά είναι ο καλύτερος συνομιλητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά όταν έρθει η ώρα η αντιπολίτευση να γίνει κυβέρνηση, τότε επέρχεται απώλεια μνήμης και προσανατολισμού. Υπό αυτό το πρίσμα, αλλά και λόγω του θεσμικού μου ρόλου ως προέδρου ενός εκ των εθνικών κοινωνικών εταίρων, δεν θα ήταν συνετό να εκφέρω άποψη για τη συμπεριφορά οποιασδήποτε μελλοντικής κυβέρνησης. Ωστόσο, για τη ΓΣΕΒΕΕ πρόοδος θα συντελεστεί όταν οι προεκλογικές δεσμεύσεις συναντήσουν τις κυβερνητικές αποφάσεις και όταν το πολιτικό προσωπικό της χώρας αναπτύξει κουλτούρα συνεργασιών, κάτι που γνωρίζουμε καλά στη Γενική Συνομοσπονδία, δεδομένου ότι έχουμε μακρά ιστορία διοικήσεων συνεργασίας, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Τι ζητάτε για την επόμενη ημέρα προκειμένου να ενισχυθούν οι ΜμΕ στην Ελλάδα;

Οπως προανέφερα, η έλλειψη ρευστότητας και η υπερχρέωση αποτελούν τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Προσθέτοντας σ’ αυτά τα προβλήματα και το σημαντικά αυξημένο κόστος λειτουργίας που καταγράφεται ιδιαίτερα το τελευταίο έτος, έχουμε έναν εκρηκτικό συνδυασμό, που έχει οδηγήσει ένα πολύ μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων να αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο βιωσιμότητας. Κατά συνέπεια, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει αποτελεσματικά μέτρα τόσο για τη συγκράτηση του κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων όσο και των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών.Προς αυτήν την κατεύθυνση η μείωση του ΦΠΑ καθώς και των φόρων και τελών στα καύσιμα και στην ενεργεία σε συνδυασμό με την υιοθέτηση ενός ορθολογικού τρόπου διαμόρφωσης των τιμών ενέργειας θα πρέπει να αποτελέσουν μέρος των παρεμβάσεων. Στη βιώσιμη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους αναφέρθηκα προηγουμένως. Για την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων η ΓΣΕΒΕΕ έχει προτείνει τη θεσμοθέτηση χρηματοδοτικού σχήματος στα πρότυπα των επιστρεπτέων προκαταβολών, ως μόνιμο εργαλείο χρηματοδότησης για κεφάλαια κίνησης αποκλειστικά για μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Επιπλέον, την ενεργοποίηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας όχι ως ταμείου αλλά ως τράπεζας που να χρηματοδοτεί τις επενδύσεις των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Είναι, επίσης, καιρός να ικανοποιηθούν κάποια πάγια αιτήματα του επιχειρηματικού κόσμου, όπως η θεσμοθέτηση ακατάσχετου επιχειρηματικού λογαριασμού, η πλήρης και χωρίς προϋποθέσεις κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και η επαναφορά του αφορολόγητου ορίου για τους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους. Τέλος, δεν μπορώ να μην τονίσω την ανάγκη για περισσότερη ισονομία και οικονομική δημοκρατία στη χώρα μας, αλλά και για αποκατάσταση της λειτουργίας του Κράτους Δικαίου.

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ